dinsdag 23 augustus 2011

De houdbaarheid van het vakantiegevoel.

Goede vakantie gehad? Voor velen een terugkerende vraag tijdens de eerste werkdagen. En dan wisselen we onze verhalen en herinneringen uit. Wat was dat goed! Even afstand nemen van het dagelijks werk en allerlei beslommeringen, even geen verwachtingen en verplichtingen. Ruimte opzoeken, vrij ademhalen en bijkomen.

Afgelopen dagen hielden we een Balans met Benedictus cursus. Eén van de centrale thema’s is:  hoe word ik minder geleefd door mijn werk? 


In de tijd van Benedictus – de 5e eeuw – hielden ze geen vakantie. Toch kon men ook toen beheerst worden door werk en beslommeringen en zichzelf veronachtzamen. De Benedictijner levensstijl wordt gekenmerkt door een ritme wat bepaald wordt door het getijdengebed. De werkdag wordt verschillende malen onderbroken door de oproep tot het koorgebed. Tijdens deze momenten wordt er gezongen, geluisterd, gebeden op een rustige wijze afgewisseld met stiltemomenten. Wanneer de bel luidt voor dit koorgebed, wordt van de monnik verwacht om direct op te houden met zijn werk en naar de kapel te komen. “Even afstand nemen en loskomen van het werk en op andere gedachten gezet worden.”  
Deze manier van leven en werken voorkomt onder andere dat je geleefd wordt door je werk.

Wellicht kunnen we wat leren van de Benedictijnen door ritme en rituelen die ons goed doen. Ook wij kunnen zulke vaste momenten inbouwen in onze dagen. Hoe beginnen we de dag? Kunnen we ook tijdens de dag korte momenten hebben van bezinning en reflectie en gebed? En hoe sluiten we de dag af? Door deze momenten in te bouwen kunnen we op een gezonde manier even afstand nemen en tot onszelf komen. Dat vraagt wel de discipline om het werk te kunnen onderbreken – de kunst van het ophouden.
Dan ervaren we wellicht ook na de vakantie meer vrijheid en ruimte om tot onszelf te komen.

Albert Hoekstra

Geen opmerkingen:

Een reactie posten