Dingen kunnen je raken. Soms gebeurt dat gemakkelijker dan normaal.
De afgelopen week trok ik met een groep ondernemers door de Negev-woestijn.
Je wordt daar overweldigd door de ruige natuur, door een volle maan die de hele omgeving doet oplichten, door een kristalheldere sterrennacht.
Juist omdat je in de woestijn afgezonderd bent van je gebruikelijke context, is het een gebied waarin je geraakt kunt worden, door dingen in jezelf. In een prikkelarme omgeving gaat je ziel zich roeren, spreekt je hart. Je kunt er niet om heen, moet het onder ogen zien. Een open-baring. De woestijn breekt je ‘open’, maakt door de afzondering ruimte voor een ‘baring’, een geboorte. Je wordt intens geraakt door een nieuwe gedachte of helder inzicht.
Zo kun je in de woestijn een ander mens worden, als je je daarvoor openstelt. Herboren worden. Ineens begreep ik er wat meer van; soms maak ik een woestijnervaring mee die mij verandert. Dat kan in de Negev zijn maar ook in een geestelijke of psychische woestijn. Het is volstrekt onverwacht dat er in een kale woestijn nieuw leven tot stand komt. Zo vreemd is het echter niet. De löss van de Negev-woestijn draagt vele zaden in zich, wachtend op water.
Zo kunnen de mooiste bloemen gaan bloeien, ook in mijn woestijn.
Jolanda Oosterom
Geen opmerkingen:
Een reactie posten